اربعین در لغت به معنی چهلم است و در واقع شیعیان چهلمین روز پس از شهادت امام حسین (ع) و یارانش در واقعه کربلا که با ۲۰ صفر مصادف است را اربعین می‌گویند.
امام حسین (ع) و ۷۱ تن از یارانش در سال ۶۱ هجری قمری در دشت کربلا توسط سپاه عبید الله بن زیاد کشته شدند و اهل بیت ایشان به اسارت در آمدند. این روز به این دلیل مشهور است که اسیران کربلا روز ۲۰ صفر همان سال یعنی چهل روز پس از شهادت شهیدان کربلا، در بازگشت از شام به مدینه، برای زیارت مدفن امام حسین (ع) به کربلا رفتند. در این روز همچنین جابر بن عبدالله انصاری، صحابی پیامبر اسلام، از مدینه به کربلا رسید تا به زیارت قبر حسین بن علی (ع) برود. او اولین کسی است که قبر امام حسین (ع) را زیارت کرد و سنت زیارت اربعین امام به دست او تأسیس شد. زیارت اربعین تنها درباره حسین بن علی (ع) وارد شده و هیچ پیشینه‌ای را نمی‌توان برای اربعین و اعمال مربوط به این روز تا پیش از حادثه عاشورا تصدیق کرد و این ویژگی و امتیاز، تنها برای امام حسین (ع) دانسته شده است.
پیاده‌روی و زیارت حرم مطهر امام حسین (ع) در روز اربعین ریشه تاریخی دارد چرا که جابر بن عبدالله انصاری و عطیه عوفی در سال ۱۲۸۱ قمری با پای پیاده از مدینه حرکت کردند و در صبح اولین اربعینی که از شهادت حضرت سیدالشهدا (ع) می‌گذشت، به کربلا رسیدند و طبق آنچه که در منابع شیعه معتبر مشهود است، در روز اربعین حضرت زینب کبری (س) و امام سجاد همراه با هشتاد و چهار نفر وارد کربلا شدند و پس از گفتگو با جابر عبدالله انصاری، قبر مطهر امام (ع) را زیارت کردند و از آنجا زیارت اربعین آغاز شد.
©© کلیه حقوق مادی و معنوی این وبسایت متعلق به موسسه گردشگری جهان گشت نور می باشد موسسه جهان گشت نور
